Adwokat Anna Ostrowska

Kancelaria Adwokacka


Wrzesień 19, 2016

Za kółkiem po pijaku – konsekwencje jazdy pod wpływem alkoholu

Prowadzenie pojazdów mechanicznych po alkoholu jest najprawdopodobniej najpowszechniej popełnianym czynem zabronionym i także z tego powodu niesie wiele negatywnych konsekwencji, zarówno dla kierującego jak i dla innych uczestników ruchu.

Pamiętajmy jednak, że nie każdy kierowca będący pod wpływem alkoholu popełnia przestępstwo, gdyż w określonych przypadkach czyn ten stanowi jedynie wykroczenie.

Głównym wyznacznikiem jest w tym przypadku zawartość alkoholu we krwi albo w wydychanym powietrzu.

Dopuszczalna zawartość alkoholu we krwi to mniej niż 0,2 ‰ (mniej niż 0,1 mg) w wydychanym powietrzu. Stężenie alkoholu we krwi wynoszące od 0,2 ‰ do 0,5 ‰ lub w wydychanym powietrzu wynoszące od 0,1 mg do 0,25 mg na dm3 nazywane jest stanem po użyciu alkoholu i klasyfikowane jest jako wykroczenie.

W przypadku gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 ‰ lub zawartość alkoholu w dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg na dm3 mówimy o stanie nietrzeźwości. Prowadzenie pojazdu w tym stanie jest przestępstwem.

Karą przewidzianą za prowadzenie pojazdu w stanie po spożyciu alkoholu (za wykroczenie) jest grzywna wynosząca nie mniej niż 50 zł a w niektórych przypadkach kara aresztu. Sąd orzeka również zakaz prowadzenia pojazdów na okres od 6 miesięcy do 3 lat.

W przypadku gdy badanie wykaże stan nietrzeźwości tj. dojdzie do popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. konsekwencje będą znacznie dotkliwsze. W przypadku uznania oskarżonego za winnego zarzucanego mu czynu i wydania wobec niego wyroku skazującego sąd obligatoryjnie orzeka zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres od 3 do 15 lat. Dodatkowo sąd orzeka nawiązkę na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, która wynosi co najmniej 5 tysięcy złotych. Za popełnione przestępstwo Sąd może orzec karę w postaci grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Kolejnym ważnym czynnikiem, od którego uzależniona będzie odpowiedzialność jest rodzaj prowadzonego pojazdu.

Pojazd jest to urządzenie przystosowane do poruszania się na lądzie, w wodzie lub w powietrzu. Mogą być to urządzenia przeznaczone do przewozu osób lub rzeczy, a także spełniające inne cele np. koparka lub kombajn zbożowy. Pojazdy dzielimy na mechaniczne i niemechaniczne (rower lub deskorolka). Cechą pojazdów mechanicznych jest to, że są wprawiane w ruch za pomocą silnika.

Ostatnim czynnikiem, mającym wpływ na odpowiedzialność za jazdę pod wpływem alkoholu jest miejsce popełnienia tego czynu.

Przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k oraz wykroczenie z art. 87 § 1 k.w. można popełnić tylko na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu. W związku z tym prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu poza drogą publiczną, strefą zamieszkania oraz strefą ruchu nie jest przestępstwem ani wykroczeniem. Drogami niepublicznymi są m.in. drogi położone na prywatnych nieruchomościach, drogi dojazdowe do gruntów rolnych lub drogi leśne.

Zatrzymano Cię za jazdę pod wpływem alkoholu – co dalej?

Po pierwsze należy zachować spokój i racjonalne myślenie. Nie są wskazane dyskusje z policjantami, którzy dokonali zatrzymania, a tym bardziej ich wyzywanie. A dlaczego? Ponieważ w toku postępowania karnego, na rozprawę przed sądem, funkcjonariusze zostaną wezwani w charakterze świadków. Wyzywające zachowanie, krzyki i wulgaryzmy pod ich adresem na pewno zostaną przez nich zapamiętane i wskazane w toku przesłuchania – co będzie działać na Twoją niekorzyść.

Badanie na zawartość alkoholu przeprowadzane jest najczęściej za pomocą alkomatu badającego zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu.

Jak powinno wyglądać badanie?

  • badanie trzeźwości powinno być dokonane specjalnym do tego przystosowanym urządzeniem, którym najczęściej jest Alco-Sensor IV lub Alkometr A.2.0,

  • urządzenie powinno posiadać aktualny dokument potwierdzający jego poprawne działanie tzw. świadectwo wzorcowania,

  • każde urządzenie posiada margines błędu. Jest to ważna kwestia w przypadku, kiedy uzyskany wynik jest na granicy odpowiedzialności karnej.

  • do badania powinien być użyty ustnik jednorazowego użytku, a funkcjonariusz przeprowadzający badanie powinien przy Tobie otworzyć opakowanie zawierające ustnik i nałożyć go na alkomat. Badanie bez spełnienia tego wymogu jest dopuszczalne tylko i wyłącznie do wstępnej analizy i nie może być dowodem w sprawie,

  • w przypadku uzyskania wyniku powyżej 0,00 mg/l należy powtórzyć badanie w odstępie 15 min,

  • każde badanie przeprowadzone urządzeniem podręcznym w przypadku uzyskania wyniku pozytywnego powinno być zweryfikowane przez badanie alkomatem stacjonarnym lub przez badanie krwi. Pamiętaj! Badany ma także prawo żądać przeprowadzenia badania alkomatem stacjonarnym lub przez badanie krwi,

  • badanie, w którym wynik przekroczył 0,10 mg/l powinno być stwierdzone protokołem z przebiegu badania stanu trzeźwości, a do protokołu powinny być dołączone wydruki z urządzenia użytego do przeprowadzenia badania oraz dokument potwierdzający, że urządzenie ma ważne świadectwo wzorcowania.

Po otrzymaniu wydruku z alkomatu sprawdź jaki był wynik pomiaru i czy przerwy pomiędzy badaniami były zgodne z zaleceniami (co najmniej 15 minut). Pamiętaj by uważnie przeczytać protokół zatrzymania przed jego podpisaniem – nigdy nie podpisuj go bez czytania, tylko dlatego że policjant mówi, że wszystko jest prawidłowo zapisane. Zwróć uwagę w jaki sposób wskazano miejsce zatrzymania i czy jest ono zgodne z rzeczywistym miejscem zatrzymania. Dlaczego? Bo wpływ na wymiar kary może mieć fakt, że zostałeś zatrzymany na parkingu pod blokiem, na drodze osiedlowej bądź ulicy w centrum miasta w godzinach szczytu.

W sytuacji, kiedy przeprowadzający badanie popełni błąd przy dokonywaniu tej czynności sąd powinien na podstawie art. 193 § 1 k.p.k. dopuścić dowód z opinii biegłego z zakresu toksykologii celem ustalenia wpływu uchybień na wynik badania.

Dobrowolne poddanie się karze – czy się zgadzać?

W toku prowadzonego postępowania przygotowawczego z niemal 100% pewnością zostanie Ci zaproponowana opcja dobrowolnego poddania się karze. Co to oznacza? Nic innego jak wyrok skazujący. Zgodnie bowiem z art. 335 § 1 k.p.k. prokurator może dołączyć do aktu oskarżenia wniosek o wydanie wyroku i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub innych środków przewidzianych w Kodeksie Karnym za przypisany mu występek, bez przeprowadzenia rozprawy, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte. Uzgodnienie może obejmować również poniesienie przez oskarżonego kosztów postępowania.

Przed umieszczeniem takiego wniosku w akcie oskarżenia prokurator musi zaproponować Ci, w jego mniemaniu, odpowiednia karę. Bez tej propozycji i Twojej zgody, do złożenia wniosku w tym trybie nie dojdzie. Często zdarza się jednak tak, że prokuratura żąda kary znacznie wyższej niż ta, którą ewentualnie orzekłby sąd, jeżeli sprawa została by skierowana na zwykły tok postępowania. Na propozycję prokuratora nie musimy się więc zgadzać. W przypadku, kiedy nie zgadzamy się z karą zaproponowaną przez prokuratora, sporządzany jest akt oskarżenia, który przesyłany jest do sądu. Pamiętajmy! To, że nie zgadzamy się na karę zaproponowaną przez prokuratora nie może wpływać negatywnie na naszą sytuację, tym samym nie może skutkować wyższym wymiarem kary.

Jakie jest najkorzystniejsze rozstrzygnięcie? Warunkowe umorzenie postępowania.

Istnieje również możliwość łagodniejszego potraktowania oskarżonego za jazdę pod wpływem alkoholu. W szczególnych przypadkach sąd może warunkowo umorzyć postępowanie.

Jest to najlepsze rozwiązanie dla osób, które pierwszy raz weszły w konflikt z prawem, a za takim rozwiązaniem przemawiają wszystkie okoliczności zdarzenia. Oskarżony w takim wypadku unika skazania przy czym może zostać nałożony na niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres do 2 lat oraz świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Aby doszło do warunkowego umorzenia postępowania karnego muszą być spełnione określone przesłanki:

  • wina i społeczna szkodliwość czynu są nieznaczne – Sąd bierze pod uwagę m.in. stopień nietrzeźwości, rodzaj pojazdu, którym popełniłeś przestępstwo, natężenie ruchu pojazdów i pieszych, droga jaką jechałeś oraz powody, dla których zdecydowałeś się wsiąść za kierownicę samochodu pomimo spożytego alkoholu,

  • okoliczności popełnionego czynu nie budzą wątpliwości,

  • niekaralność za przestępstwo umyślne,

  • uzasadnione przypuszczenie, ze mimo umorzenia postępowania, oskarżony będzie przestrzegał porządku i nie popełni przestępstwa,

  • przestępstwo jest zagrożone karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

W przypadku starania się o warunkowe umorzenie postępowania istotna jest taktyka procesowa i przemyślane prowadzenie procesu, tak by przedstawić Sądowi wszystkie okoliczności sprawy i by Sąd nie miał żądnych wątpliwości, że zasługujesz na wyjątkowe potraktowanie.

Niezwykle istotna jest więc rola obrońcy, który doprowadzi sprawę do korzystnego dla Ciebie rozstrzygnięcia. 

Wrzesień 16, 2016

Ustalenie kontaktów z dzieckiem

Zgodnie z art. 113 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów, które obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.

Jeżeli więc ma miejsce sytuacja, że dziecko na stałe mieszka u jednego z rodziców, to wspólnie powinni oni ustalić sposób wykonywania kontaktów nad małoletnim. W tym zakresie należy kierować się dobrem dziecka i jego rozsądnymi życzeniami. Często zdarza się jednak, że rodzice skonfliktowani ze sobą, nie są w stanie dojść do porozumienia, a nawet próbują utrudniać drugiemu wykonywanie kontaktów z dzieckiem.

W takiej sytuacji rozsądnym posunięciem jest zwrócenie się do sądu rodzinnego z wnioskiem o uregulowanie kontaktów.

Sądem właściwym do rozpoznania spraw dotyczących kontaktów jest Sąd Rejonowy (wydział rodzinny i opiekuńczy), w którego okręgu dziecko ma miejsce zamieszkania. W przypadku braku miejsca zamieszkania dziecka wniosek należy złożyć do sądu, w okręgu którego no przebywa. Opłata sądowa od takiego wniosku wynosi 40 zł.

Co to są właściwie „kontakty z dzieckiem” – o co mamy wnosić?

Są to osobiste spotkania z dzieckiem osób uprawnionych, a oprócz rodzica prawo to przysługuje także rodzeństwu dziecka i dziadkom, a nawet innym osobom, jeśli przez dłuższy czas opiekowały się dzieckiem.

Sąd może uregulować kontakty dziecka z rodzicem w różnorodny sposób. Nasze żądanie może polegać na domaganiu się:

  1. kontaktów z małoletnimi bez obecności osoby wykonującej wyłączną władzę rodzicielską,

  2. odwiedzin w miejscu zamieszkania lub poza miejscem zamieszkania dziecka,

  3. odbierania dziecka z ze szkoły lub przedszkola,

  4. spędzenia z dzieckiem czasu, wspólnych wyjazdów,

  5. utrzymywania korespondencji,

  6. komunikowania za pomocą środków porozumiewania się na odległość np. Skype, rozmowy przez telefon.

 Nasz wniosek powinniśmy sformułować w sposób precyzyjny – pozwoli to uniknąć konfliktów i nieporozumień w przyszłości.

Sądy zazwyczaj bardzo szczegółowo regulują kwestie kontaktów z dzieckiem, zwłaszcza w okresie Bożego Narodzenia, Wielkanocy, a także ferii zimowych, wakacji i szczególnych dni i świąt okolicznościowych, np. Dnia Dziecka, Dnia Matki i Dnia Ojca. Często zdarza się, że w czasie ferii zimowych, rodzice żyjący w rozłączeniu mają prawo do kontaktów z dzieckiem w ciągu jednego tygodnia np. pierwszy tydzień dziecko spędza z ojcem, a drugi tydzień z matką. Podobna zasada może dotyczyć wakacji – tygodnie spędzane naprzemiennie u każdego z rodziców, jeden miesiąc u matki, a drugi u ojca. Możliwości w tym zakresie jest bardzo dużo, a czas dziecka należy zaplanować zgodnie z jego potrzebami.

Sądy często określają komu i na jakich warunkach przysługuje prawo do spędzenia czasu z dzieckiem w trakcie dni świątecznych i rodzinnych okoliczności. I tak możemy wnosić o to by np. w latach parzystych całe święta dziecko mogło spędzać z ojcem, a w latach nieparzystych z matką. Możliwy jest również podział dni świątecznych tj. w latach parzystych określone dni świąt dziecko spędza z ojcem np. Wigilię, a pierwszy i drugi dzień Świąt z matką, lub odwrotnie. Podobnie może być w czasie Świąt Wielkanocnych.

Rodzic, z którym dziecko przebywa na stałe zobowiązany jest do umożliwienia kontaktów w ustalonej formie, a także powinien przygotować dziecko do spotkania (odpowiednio ubrać i spakować, jeżeli dziecko zabierane jest poza miejsce jego zamieszkania). Na rodzicu tym spoczywa także odpowiedzialność przekazywania wszelkiej korespondencji, udostępnienia komputera, w tym również poczty internetowej i telefonu w przypadku ustalenia kontaktów za pomocą środków komunikacji na odległość.

Czy sąd może ograniczyć kontakty z dzieckiem?

Jeżeli dobro dziecka tego wymaga, sąd opiekuńczy może ograniczyć utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem, poprzez: zakazanie spotykania się z dzieckiem, zakazanie zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, zezwolenie na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez sąd, ograniczenie kontaktów do określonych sposobów porozumiewania się na odległość (np. tylko do rozmów telefonicznych), zakazanie porozumiewania się na odległość.

Należy jednak pamiętać, że zakazanie rodzicom osobistej styczności z dzieckiem może być orzeczone wyjątkowo, zwłaszcza w sytuacji gdy utrzymywanie osobistych kontaktów rodziców w dzieckiem zagraża jego życiu, zdrowiu, bezpieczeństwu, bądź wpływa demoralizująco na dziecko.

Wrzesień 02, 2016

Jak podwyższyć alimenty – pozew o podwyższenie alimentów

Właśnie zaczyna się nowy rok szkolny. Jak wiadomo dla większości rodziców wrzesień jest miesiącem sporych wydatków. Wydatków, które mimo że są planowane, to potrafią zaskoczyć niejedną osobę, a zwłaszcza rodzica samotnie wychowującego dziecko.

Wyprawka szkolna, podręczniki, plecak, buty, nowa odzież – bo dziecko przez wakacje podrosło i wypada by do szkoły miało coś nowego. Do tego doliczmy składkę na ubezpieczenie naszej pociechy, drobną wpłatę na komitet rodzicielski, składkę na potrzeby klasy, ratę na planowaną wycieczkę szkolną, abonament na obiady w szkolnej stołówce, bilet miesięczny na dojazdy do szkoły, dodatkowe zajęcia pozaszkolne i korepetycje… Wydatki można mnożyć. A co w sytuacji gdy na wszystkie potrzeby nie starcza pieniędzy? Niby swój dochód mamy, drugi rodzic płaci nam alimenty, a okazuje się, że to i tak za mało.

Najczęściej bowiem w praktyce wygląda to tak, że alimenty zasądzone zostały kilka lat temu, a obecnie ich wysokość jest za niska i po prostu nie wystarcza na utrzymanie dziecka. Im dziecko starsze, tym większe są jego potrzeby. W tej sytuacji pozostaje zwrócić się do sądu z pozwem o podwyższenie alimentów.

W jaki sposób to zrobić?

Obowiązek alimentacyjny każdego z rodziców wobec dziecka jest uszczegółowieniem obowiązku ciążącego na rodzicu, który dotyczy kwestii związanych z troską o rozwój duchowy i fizyczny dziecka, a także spraw związanych z odpowiednim przygotowaniem go do rozwoju jego uzdolnień i pracy zawodowej. W sprawach związanych z ustanowieniem wysokości alimentów obowiązują przepisy zawarte w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, które stanowią, że wysokość i zakres świadczeń alimentacyjnych zależne są od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej do otrzymania alimentów, jak również od finansowych możliwości zobowiązanego. Wynika z tego, że kwestia podwyższenia alimentów zależna jest od relacji pomiędzy dwoma czynnikami: uzasadnionych potrzeb, a także możliwości finansowych osoby zobowiązanej do płatności alimentów. Zmiana jednego lub obu czynników oraz proporcji między nimi stwarzają nową sytuację, a co za tym idzie – możliwość wniesienia pozwu o zwiększenie alimentów.

Zwiększone potrzeby.

To na osobie wnoszącej pozew o podwyższenie alimentów spoczywa obowiązek udowodnienia, że doszło do takich zmian, które uzasadniają konieczność zwiększenia alimentów na dziecko. Te zmiany, to jak powyżej wskazałam wzrost uzasadnionych potrzeb dziecka lub wzrost możliwości finansowych osoby zobowiązanej do płacenia alimentów. Dobrze, jeżeli te dwie przesłanki wystąpią łącznie. Jeżeli jednak występuje jedna z nich to w dalszym ciągu mamy spore szanse na uzyskanie pozytywnego dla nas rozstrzygnięcia Sądu.

Usprawiedliwione potrzeby dziecka możemy wykazać poprzez przedstawienie sądowi zestawienia miesięcznych wydatków na dziecko w postaci wydatków na zaspokojenie jego potrzeb fizycznych – czyli wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby, potrzeb duchowych / kulturalnych np.: kino, teatr, zajęcia sportowe: basen, piłka nożna, hokej itd., potrzeb związanych z wychowaniem i kształceniem – wydatki związane ze szkołą, korepetycjami, zakupem podręczników, książek i innych pomocy naukowych, a także potrzeb związanych z zorganizowaniem dziecku wypoczynku na wakacjach lub feriach.

Podobne zestawienie i wyliczenie trzeba było przedstawić w toku pierwotnej sprawy o alimenty bądź w ramach sprawy o rozwód. Teraz musimy więc wykazać, że te potrzeby się zwiększyły.

Należy pamiętać, że ustawodawca zakłada, iż potrzeby dziecka nie ograniczają się tylko do zapewnienia mu odpowiedniego wyżywienia, mieszkania, odzieży, leczenia w czasie choroby. W okresie dochodzenia do pełnoletniości pojawia się także zapotrzebowanie związane z kształceniem, rozwojem duchowym i kulturalnym oraz zapewnieniem rozrywek, co generuje dodatkowe koszta.

Jak udowodnić owo zwiększenie potrzeb?

Przede wszystkim zbieramy rachunki, faktury – najlepiej imienne, zabiegamy o wydanie zaświadczeń bądź innych dokumentów potwierdzających nasze twierdzenia.

Rozpoczęcie nauki i wydatki szkolne są dobrym uzasadnieniem. To nie tylko wskazanie, że musimy dziecku kupić książki i wyprawce. Możesz powołać się na inne okoliczności, np. że podrożały obiady w szkolnej stołówce lub bilet miesięczny na autobus, którym dziecko dojeżdżało do szkoły, trzeba zrobić remont w pokoju dziecka, kupić biurko i lampkę przy którym nasza pociecha będzie odrabiała lekcje. A może dziecko zaczęło wykazywać talent muzyczny i chce by kupić mu instrument i zapisać do szkoły muzycznej. Możliwe, że marzeniem dziecka jest zapisanie go na treningi sportowe lub basen i konieczny będzie zakup sprzętu sportowego, bądź bardziej przyziemnie – aktywność fizyczną zlecił nam lekarz rodzinny ze względu na wady postawy dziecka.

Mniej pozytywne, ale również konieczne są wydatki na leczenie lub rehabilitację dziecka. Jeżeli objawiła się u niego choroba lub np. alergia i konieczne jest wykupienie lekarstw – powołaj się na to. Zgromadź faktury i rachunki z apteki, poproś o kopię historii choroby dziecka lub zaświadczenie od lekarza o przebytej chorobie lub stałym leczeniu.

Przez te kilka lat od czasu kiedy pierwotnie zasądzone zostały alimenty zmieniły się również z pewnością koszty codziennego utrzymania. Nie dość, że podrożała żywność to kupujesz jej więcej bo i dziecko je więcej. Podrożała odzież i środki higieniczne oraz środki czystości. Zwiększył się czynsz i rachunki za media. Wszystkie te okoliczności są bardzo ważne i wpływają na zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Należy pamiętać o tym by tą zmianę udowodnić.

Drugim czynnikiem, od którego zależy zwiększenie alimentów, są możliwości zarobkowe osoby objętej obowiązkiem płacenia na dziecko. Przez „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumieć należy nie tylko zarobki faktycznie uzyskiwane, lecz te zarobki, które osoba zobowiązana do płacenia alimentów, jest w stanie uzyskiwać przy dołożeniu wszelkiej staranności, przy zdobytym wykształceniu oraz stosownie do swoich sił fizycznych. Możliwości zarobkowe zobowiązanego nie mogą być bowiem utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami. W przypadkach uzasadnionych obejmują one także wysokość zarobków, które zobowiązany jest w stanie uzyskać, lecz nie osiąga ich z przyczyn niezasługujących na usprawiedliwienie.

W tym zakresie warto powołać się na fakt podwyższenia się dochodów osoby zobowiązanej do płacenia alimentów, o ile taka okoliczność zaistniała. Jeżeli dowiesz się, że drugie z rodziców miało szansę na uzyskanie lepiej płatnej pracy, ale z niej zrezygnowało – wspomnij o tym w pozwie. Może dochodzi do sytuacji, że w ciągu wakacji były partner wyjeżdża do pracy za granicę dorabiać sobie „na boku” i tych dochodów nie ujawnia. Te okoliczności są istotne z punktu widzenia przesłanek podwyższenia alimentów.

Jak wykazać w sądzie że faktycznie do tej zmiany doszło? Możesz powołać na świadków osoby, które mają wiadomości o sytuacji życiowej zobowiązanego, zawnioskować by sąd zwrócił się do urzędu skarbowego o deklarację podatkową zobowiązanego by wykazać, że jego dochody od czasu zasądzenia poprzednich alimentów wzrosły.

Pozew o podwyższenie alimentów składamy do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania osoby pozwanej, bądź według miejsca zamieszkania uprawnionego dziecka.

Pozew jest wolny od opłat sądowych.

Do pozwu załączyć należy:

  • wyrok rozwodowy – jeżeli był orzeczony i w którym pierwotnie uregulowano obowiązek alimentacyjny bądź wyrok lub ugodę sądową w poprzedniej sprawie o alimenty,

  • odpis skrócony aktu małżeństwa ( jeżeli małżonkowie nadal są małżeństwem),

  • odpis skrócony aktu urodzenia dziecka,

  • oraz wszelkie inne dokumenty potwierdzające usprawiedliwione potrzeby dziecka, sytuację majątkową osoby zobowiązanej do płacenia alimentów.

Jeśli jeszcze coś nie jest dla Ciebie jasne bądź masz wątpliwości co do tego w jaki sposób przygotować pozew lub jakie wydatki wskazać i w jaki sposób je obliczyć, to chętnie odpowiem na Twoje pytania oraz pomogę przy sporządzeniu pozwu.